Kuwety kwarcowe do spektroskopii UV/Vis/IR

Oprócz pożądanych zakresów pomiarowych długości fali pojawia się również kwestia odporności chemicznej kuwety. Szkło i kwarc są odporne chemicznie, z wyjątkiem silnie alkalicznych roztworów. Natomiast odporność chemiczna plastikowych kuwet jednorazowych jest różna w zależności od substancji, dlatego przy wyborze celi do pomiaru wymagana jest szczególna ostrożność. Inną rzeczą, o której należy pamiętać, jest to, że długości ścieżek optycznych poszczególnych kuwet jednorazowych, które zwykle są wyrzucane po użyciu, różnią się nieznacznie. Może to skutkować ilościowymi błędami wartości.

Kuwety szklane mają zakres pomiarowy od około 320 nm do 2500 nm, który jest węższy niż kuwety kwarcowe, ponieważ szkło jest nieprzezroczyste w ultrafiolecie. Są jednak praktyczną i tańszą alternatywą dla ogniw kwarcowych, pod warunkiem, że pomiary nie są wymagane w zakresie długości fal ultrafioletowych poniżej około 320 nm. Te kuwety są często oznaczone literą „G”.

Gdy używane są kuwety szklane lub kwarcowe, wykonuje się serię pomiarów w celu usunięcia różnic w długości drogi optycznej od komórki do komórki. Jednorazowe ogniwa są zbudowane z plastiku i po zużyciu mogą zostać wyrzucone. W przeciwieństwie do wspomnianych powyżej ogniw szklanych i kwarcowych, każda próbka jest umieszczana w osobnej celi jednorazowego użytku. Ponieważ różnice w długości drogi optycznej często występują między komórkami, uzyskanie prawidłowych danych jest trudne. Gdy duża precyzja pomiaru nie jest konieczna, stosuje się ogniwa jednorazowe. Są pomocne przy pomiarach próbek biologicznych, w których wymywanie materiału z komórki jest trudne. Jednorazowe ogniwa nie są w stanie mierzyć próbek, które niszczą tworzywa sztuczne, takie jak rozpuszczalniki organiczne, ponieważ są zbudowane z tworzywa sztucznego. Są one również nieprzezroczyste w ultrafiolecie i bliskiej podczerwieni, ograniczone jedynie do obserwacji w zakresie widma światła widzialnego.