Weryfikacja spektrofotometrów
Wiele laboratoriów podlega wymaganiom prawnym, które są na przykład określone przez systemy zarządzania jakością. Laboratoria te są zatem zobowiązane do regularnego testowania sprzętu roboczego i instrumentów analitycznych, w tym (spektro-)fotometrów. A jeśli takie przepisy nie dotyczą Twojego laboratorium? W tym przypadku testowanie nie jest absolutnie konieczne, ponieważ nie jest obowiązkowe – ale czy to oznacza, że nie jest ważne?
Każdy powie, że mając wybór, wolałby uniknąć niepotrzebnego wysiłku, czasu i kosztów, jeśli chodzi o eksperymenty laboratoryjne. Tylko płynne, bezbłędne wykonanie całego eksperymentu, od początku do końca, zagwarantuje dokładne i powtarzalne wyniki. Proces ten obejmuje analizę, ponieważ jakość danych uzyskanych dla dowolnej próbki jest bezpośrednio zależna od jakości samego pomiaru.
W odniesieniu do standardowego zastosowania laboratoryjnego, takiego jak na przykład fotometryczne oznaczanie ilościowe kwasów nukleinowych, zasada ta sugerowałaby, że oprócz procedury oczyszczania, proces pomiaru fotometrycznego musi być regularnie kwestionowany i testowany. Błędy mogą wynikać z nieprawidłowej obsługi lub przyczyna może mieć charakter techniczny. Dzięki zastosowaniu odpowiedniego podejścia do rozwiązywania problemów z analizą błędów „krok po kroku” błędy aplikacji są wykrywane ze względną łatwością [1, 2]. Natomiast wiele błędów technologicznych można wykryć jedynie za pomocą pomiarów porównawczych i materiałów odniesienia [3, 4].
Jak w ogóle powstają błędy technologiczne? Używanie fotometrów przez dłuższy czas może powodować oznaki zużycia wynikające z naprężeń mechanicznych. Ponadto na wydajność mogą mieć wpływ różne czynniki środowiskowe (np. temperatura, wilgotność, kurz). Wtedy zawsze istnieje ryzyko uszkodzenia lub zanieczyszczenia podczas użytkowania lub transportu. Ponieważ fotometria jest czułą technologią pomiarową, może to prowadzić do nieprawidłowych wyników. W celu rzetelnej identyfikacji błędów tego rodzaju, ważne jest, aby fotometry były regularnie testowane.
Pierwszym krokiem jest sprawdzenie pod kątem widocznych uszkodzeń i zabrudzeń, zwłaszcza wewnątrz komory kuwety. Jeśli przyrząd jest wyposażony w zintegrowaną funkcję autotestu, niektóre podstawowe funkcje mogą być również testowane w regularnych odstępach czasu lub w razie potrzeby (rysunek 1a).
W celu uzyskania szczegółowych informacji na temat dokładności i precyzji mierzonych wartości niezbędne jest badanie fotometryczne (spektro-)fotometru. W tym celu pomiary są przeprowadzane przy użyciu certyfikowanych, identyfikowalnych materiałów odniesienia (rysunek 1b). Zazwyczaj obejmują one zestawy filtrów o określonych właściwościach, które umożliwiają ustalenie długości fal i dokładności fotometrycznej instrumentu. Wartości uzyskane przez zastosowanie filtrów są następnie porównywane z wartościami nominalnymi wzorców odniesienia, a porównanie to pozwala użytkownikowi określić, czy przyrząd spełnia wymagania techniczne. Należy zauważyć, że same materiały odniesienia muszą być regularnie testowane i certyfikowane.
Dogłębną kontrolę fotometru może przeprowadzić tylko wykwalifikowana firma serwisowa. Taka usługa obejmuje regulacje, naprawę i certyfikację, jeśli jest to wymagane.
Rysunek 1: Dwie metody sprawdzania Eppendorf BioSpectrometer®
a) Wynik autotestu aparatu kinetycznego Eppendorf BioSpectrometer
b) Wynik testu dokładności fotometrycznej Eppendorf BioSpectrometer przy użyciu powiązanego zestawu filtrów referencyjnych
Regularne monitorowanie fotometrów może zapewnić, że ich specyfikacje będą nadal spełniane, nawet po długim okresie użytkowania. Odpowiednie metody weryfikacji pozwolą wykryć i wyeliminować źródła błędów, zabezpieczając w ten sposób jakość wyników analiz.
Recent Comments